March 24, 2009 at 10:22 am (Uncategorized)

“दर खिणाक सपन तुगेलें

काळीज म्हगेलें पोखरता

खिणाखिणाक याद येवन

बोगद्याभशेन कोसळटा.

मायनींभशेन काळीज म्हगेलें

मेळटा थंय तू खणत गेलें

मोग म्हगेलो सोदीत सोदीत

भितर भितर शेंणत गेलें.

माचयेभशेन काळीज म्हगेलें

पाय दिवन माड्डयत गेलें

लोकांमुखार पड्डो उघडून

पायापोंदा चिड्डीत गेलें.

काळीज म्हगेलें झऱ्याभशेन

मोगान तुगेल्या व्हांवत गेलें

जंय जंय वाट मेळटा

थंय थंय धांवत गेलें.”