March 24, 2009 at 10:30 am (Uncategorized)

खरेंच बऱ्यान वांटावलो

SE- COMP हे क्लासींत वर्स २००४ न हांवे पावल दवरलें. इतल्या हुशार भुरग्यांमदीं म्हाकाच तो सीट मेंळप, म्हणजे म्हजें नशीब खरेंच बरें आसा हें हांव जाणाआशिल्लो. ते क्लासीतलों पयलो दिस. सगळ्या अनवळख्यांक जाणून घेवप ही उत्सुकताय मनांत आशिल्ली आनी म्हणूनूच पयल्याच दिसा, नवे चकचकित कपडे घालून हांव कॉलेजीच्या गॅलरीन साडे आठांक सुमार हाजीर आशिल्लो.

साडे आंठ जावन ५-१० मिनटां जाल्लीं. आतां बस येतली, भुरगी देवतलीं आनी हांव तांचेकडे उलयतलों, अशें चित्ताआसतनाच एक गाडी आयली आनी गाडयेतल्यान तें देंवलें.

ताजें तें रुप पळोवन, रातीच्या वेळार गाडयेच्या लायटीन ससो दिपकावता तसो हांव दिपकांवलो. ताज्यान जाल्ले बदल, खरेंच कोणाचेंय दोळे दिपकावपासारकेच आशिल्ले.

ताणें आज खूब तेंपान चुडीदार घातिल्लो. मातये रंगाच्या चुडीदाराचेर, ताणें खांवची पानाच्या रंगाची ओडणीं घेतिल्ली. गुलाबाच्या पाकळ्यांभशेन आपणाल्या ओठांचेर ताणें लिपस्टीक सारयल्ली, करमळेच्या तळ्यांतल्या साळकाभशेन गुलाबीच. थंयच्यान नदरेक पडपी रेल्वे स्टेशनाचेर उबी आशिल्ल्या रेल्वेच्या इंजिनातल्यान भायर सरपी धुंगरापरस तागेल्या दोळ्यांक लायिल्लें काजळ कितलेंशेंच काळसर आशिल्लें. कानांतूय पाचूचे खडे चकचकताले. ताज्या ओठांसकयल आशिल्ल्या तिळाक पळोवन, कमळांतलें म्होंव चाखूंक बशिल्ल्या भुंगुल्ल्याची याद जाताली. सांजेवेळार दोंनी दोंगरामदीं सुर्य अस्तंता तशी तांबडीच तिकली ताणें आपणाल्या भुंवयांमदीं लायिल्ली. ताचे दोळे रातच्या चकचकपी काजूल्याभशेन चकचकताले. हरशींची केंसाची शेंणकी सोडून ताणें आज विणी घातिल्ली आनी पोताक तांबडें रीबीन बांदून मदीं सोनचाफ़्याचें फ़ूल खोयिल्लें. हाताचेर तांबडीच रंगिल्ली मेथी आनी पांचवीच कांचेची कांकणां ताणें घातिल्ल्या चुडीदाराबरबर सर्त करतालीं. ताणें ताच्या दसणीच्या ताळ्यासारक्या लांब बोटाच्या नाखटांक तांबडें कुटेक्स लावन दसण कशी सजयल्ली. पायांत घातिल्ल्या पायजणांक पळोवन बाकिबाबाल्या कवितेची याद जाताली.

हें सगळें हांव बारकायेन पळयता आसतनाच ताणें म्हजेर नदर मारली आनी तें मुमुरखें हासलें. म्हज्या फ़ाटल्यान आनीक कोणूच नाशिल्लो आनी तागेलें हाशें म्हज्याचखातीर आशिल्लें हाजी जाणवीकाय जावन हांव खोशी जालों. हळू हळू माजराभशेन पावलां घालत तें म्हजेसरीं आयलें आनी म्हजेकडेन उलोवंक लागलें. कोळशाच्या खाणींत हिरों सांपडप, म्हणजे कोळशाचेंय नशीब तितकेंच बरें आसूंक फ़ावं.

तागेलें हांसप, उलोवप, हांतून हांव सामको भारावन गेलो आनी हांव ताज्या मोगान पडलो. एद्या व्हडल्या टायटॅनीक सारक्या बोटीक बर्फ़ाच्या दोंगरानी बुराक केलो, तसोच ताज्या हांशान, उलोवपान म्हज्या काळजाक बुराक केलो आनी हांव बूडूंक लागलो. सुंदरतायेच्या म्हासागरान हांव खंयच्या खंय नाच जालो.

तें म्हजेकडेन जे तरेन उलयतालें ताजो तर्क काडत जाल्यार तेंय बी म्हज्या मोगान पडलें काय कितें अशें म्हांका दिसूंक लागलें आनी म्हाकांय तेंच जाय आशिल्लें. हळू हळू तेंय म्हजेलागी आयलें, म्हजो हात धरलो आनी म्हांका तें propose करतलें इतल्यान…..

सगळें बरे तरेन चल्लां आसतनाच मदींच म्हाका म्हज्या इश्टान उठयलो. साकरन्हिदेतल्यान आनी तेंय बी म्होंवासारकें मधुर सपन पळोवन उठिल्ल्यान हांव ताजेर तिडकलो. पूण हांव क्लासींत आसा हाजी जाणवीकाय जावन, हांव सावचीत जालों आनी इश्टाचे आभार मानले.

पूण खरें सांगू? हांव खरेंच बऱ्यान वांटावलो, व्हडलें लूकसान जावू नाशिल्लें. आमचे टिचरीन निक्तोच Attendance Sheet उघडिल्लो.